Bebeğimizin minik tekmeleri...

          Bugün 9 Şubat 2014 pazar. Annesi bugün yine Pıtırın hareketlerini hissedebilmem için elimi karnının üstüne koydu. Bundan önceki tüm seferlerde hissettiğim küçük titreşimlerin pıtıra mı yoksa annesinin kalp atışlarına mı bağlı olduğunu tam olarak ayırt edemiyordum. Yine aynı hafif titreşimleri hissedeceğimi beklerken bu seferkinde oğlumun tekmesini tam anlamıyla avucumun içinde hissettim. O küçücük ayağıyla o kadar güzel bi hareket yaptı ki, bu duyguyu tekrar tekrar yaşamak istedim. Yavrum bunu mu anladı yoksa yatış şeklini mi değiştirmeye çalışıyor bilmiyorum ama hemen ardından bir iki kez daha aynı noktaya doğru vurdu. Benim için çok duygusal bi andı. Iki elimi de Elifimin karnına koydum ve gözlerine baktım. Onun gözleri çoktan dolmuş bana bakıyodu. Kendisi bu güzel duyguyu çok daha önce de yaşamış ve benim de yaşamam için bana her seferinde şans veriyordu. Zaman durdu, ikimiz de bebeğimizin hareketine odaklanmış birbirimize bakıyor, içten içten şükrediyorduk. Babalık çok güzel bi duygu olmaya başladı ve bebeğimizin günbegün büyüdüğünü gördükçe, onu hissettikçe ve ona  yaklaştıkça daha da güzelleşiyor, ama anladım ki annelik bundan çok çok daha özel...

         Oğlumuz annesinin karnında bugün 6. ayını doldurdu. Bu güzelliği hissedince ona yeni bir video kaydı çektik. Güzel bi hatıra olacak galiba bu kayıtlar.

           Bu yazımda fotoğraf yok, bu duygu resmedilebilir ondan da emin değilim. Her baba benimle aynı şeyleri mi hissetmiştir onu da bilmiyorum, ama belirtmeliyim ki bu çok, çok güzel bi duygu. 

           Bugün 9 Şubat 2014 pazar, hayatımdaki en mutlu anlardan birini yaşattın bana sevgilim. Sizi seviyorum....