Pıtır Hayatımızı Değiştiriyor

          Dün Anne Kılınç ile birlikte alışverişe çıktık ve tabii ki alışverişin öznesi yine Pıtır. Yine bişeyler toplayıp geldik eve, yerlerine yerleştirdik. Akşam bir de baktım elimde Pıtır için aldığımız masal kitabı, rahat uyusun diye annesiyle Pıtırımıza " Binbir Gece Masalları"ındaki ilk masalı okudum. Hikayenin adı "Balıkçı ile Cin". Pıtır uyuyunca annesi de uykuya daldı. Onları çok seviyorum... Artık başucumda iki kitap var, biri Pıtır'ın.

Eveeet, gelelim bebeğimiz için en önemli gereçlerden birine; Bebek Banyo Küveti,
        Bu küvetlerden her yerde envaye çeşit var ama Anne Kılınç hiç araştırmadan bişey alır mı? Almaz tabii. Şimdi anne-baba adaylarına çok önemli bir ipucu veriyorum:
1. Küvetin içinde kaydırmaz bantlar olmalı
2. Küvetin altında da kaydırmaz bantlar olmalı
3. Boyutları çok küçük veya gereksiz büyük olmamalı
4. Başka da bi esprisi yok bu plastiğin :)

Şimdiden priz koruyucu kapakarını, mobilya köşe koruma ekipmanlarını tedarik etmeye başladık. Biraz önden mi gidiyoruz?

Geçtiğimiz haftalarda Pıtırımıza küçük bi  kıyafet alışverişi yaparak ilk ihtiyaçlarını gidermiştik. Şunların bi fotoğrafını çekip bekleyenlerini daha da heyecanlandıralım dedim :)

 Sanırım epey bi kıyafet var. Benim favori parçalarımdan aşağıdaki çorapları Güler ablası almış Pıtır'a.

Yahu ne kadar küçük çorap bunlar.

Ama en sevdiğim parça bu değil işte benim favorim;

Bunları daha doğru düzgün kıyafet almadan almıştık. 17 numara :) Sonra kıyafetini giyeceği yaşa uysun diye 18iyle değiştirdim.

Ben bunları yazarken Anne Kılınç ne mi yapıyor?

Bakın bize harika bir meyve tabağı hazırlamış. Şimdi ben meyvelerimi yiyeyim, siz de bloğa bir göz atın.
Hiç yorum  almıyorum yalnız, öyle okuyup geçmeyin, bişeyler de siz ekleyiverin yahu...

DEVAMINI OKU

Bebeğimizin minik tekmeleri...

          Bugün 9 Şubat 2014 pazar. Annesi bugün yine Pıtırın hareketlerini hissedebilmem için elimi karnının üstüne koydu. Bundan önceki tüm seferlerde hissettiğim küçük titreşimlerin pıtıra mı yoksa annesinin kalp atışlarına mı bağlı olduğunu tam olarak ayırt edemiyordum. Yine aynı hafif titreşimleri hissedeceğimi beklerken bu seferkinde oğlumun tekmesini tam anlamıyla avucumun içinde hissettim. O küçücük ayağıyla o kadar güzel bi hareket yaptı ki, bu duyguyu tekrar tekrar yaşamak istedim. Yavrum bunu mu anladı yoksa yatış şeklini mi değiştirmeye çalışıyor bilmiyorum ama hemen ardından bir iki kez daha aynı noktaya doğru vurdu. Benim için çok duygusal bi andı. Iki elimi de Elifimin karnına koydum ve gözlerine baktım. Onun gözleri çoktan dolmuş bana bakıyodu. Kendisi bu güzel duyguyu çok daha önce de yaşamış ve benim de yaşamam için bana her seferinde şans veriyordu. Zaman durdu, ikimiz de bebeğimizin hareketine odaklanmış birbirimize bakıyor, içten içten şükrediyorduk. Babalık çok güzel bi duygu olmaya başladı ve bebeğimizin günbegün büyüdüğünü gördükçe, onu hissettikçe ve ona  yaklaştıkça daha da güzelleşiyor, ama anladım ki annelik bundan çok çok daha özel...

         Oğlumuz annesinin karnında bugün 6. ayını doldurdu. Bu güzelliği hissedince ona yeni bir video kaydı çektik. Güzel bi hatıra olacak galiba bu kayıtlar.

           Bu yazımda fotoğraf yok, bu duygu resmedilebilir ondan da emin değilim. Her baba benimle aynı şeyleri mi hissetmiştir onu da bilmiyorum, ama belirtmeliyim ki bu çok, çok güzel bi duygu. 

           Bugün 9 Şubat 2014 pazar, hayatımdaki en mutlu anlardan birini yaşattın bana sevgilim. Sizi seviyorum....

DEVAMINI OKU